Źródła Rzeki Łyny - Łyna

Ka P.

Urokliwe miejsce o każdej porze roku😉 Warto tu pospacerować, nacieszyć oko pięknymi okolicznościami przyrody…
Przed wejściem do rezerwatu znajduje się duży i bezpłatny parking… więc spokojnie można zostawić samochód i cieszyć się spacerem😉

Andrzej

Fantastyczne miejsce. Bardzo tu ładnie, można się wyciszyć i posłuchać dźwięków natury pod postacią ptaków i szumu rzeki 😁

Grzegorz K.

Miejsce bardziej urokliwe niż można się było spodziewać. Strome wzgórza, bujna roślinność, szum wody. Do tego dochodzą drewniane mostki i ścieżki wyglądające niczym leśno-górskie szlaki.

Dodatkową atrakcją jest jest też sam młyn. Ładny, ciekawie prezentujący się obiekt, też tworzący klimat tego miejsca.

A już zupełnie niespodziewaną atrakcją jest sam duży parking. Otaczają go pięknie prezentujące się pola falujące na wzgórzach. Czekają tam też małe altanki.

Cezary G.

Bardzo piękne miejsce na spacer. Darmowy parking z możliwością darowizny również zachęca do odwiedzenia tego miejsca.

K K.

Zimną też jest pięknie. Miejsce magiczne. Przyjazne dla psów.

Inga S.

Piękne tereny. Można przegapić wejście na szlak od strony tartaku - tablica mocno zarośnięta i widoczna tylko z jednej strony 🫤

Punkt gastronomiczny przy młynie jest bardzo przyjazny wędrowcom. Ceny niespodziewanie przyzwoite, w porównaniu z górskimi schroniskami do których często zaglądam 😁

Anna K. O.

Źródło rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy.
Rezerwat przyrody nieożywionej w okolicy wsi Orłowo w Nadleśnictwie Nidzica, to nowoodkryty przeze mnie punkt na mapie Warmii i Mazur.
Obszar źródliskowy Łyny to gratka dla geologów. Zaszła tu erozja wsteczna czyli najprościej mówiąc, cofanie się progów w korycie rzecznym. Rezerwat to 122,22 ha lasu mieszanego.
Skąd nazwisko botanika dendrologa Romana Kobendzy? On odkrył to miejsce. Dziś odkrywam je ja.
Pewnego urlopowego dnia zachciało nam się kawy, otworzyliśmy więc mapy Googl i poszukaliśmy najbliższej kawiarni. Tego dnia zwiedzaliśmy Nidzicę, więc byliśmy dosyć blisko.

Na teren rezerwatu prowadzi wyboista droga, a przy skręcie z trasy nie ma znaku zakazu wjazdu, więc uczulam, że z uwagi na ogólnie panujące zasady w rezerwatach, samochodem nie należy tam wjeżdżać. A znaku informującego o tym, że tu jest rezerwat, też przy trasie nie ma. Jest dopiero dużo dalej.

Na miejscu pracuje przesympatyczna pani, która prowadzi też sklepik z pamiątkami i innymi drobiazgami. Kawa w takim miejscu smakuje podwójnie wybornie, nawet jeśli podawana jest w plastikowych kubkach. Z widokiem na leniwą rzekę okoloną lasem, można się poczuć o wiele lepiej niż w wykwintnej kawiarni gdzie serwują w porcelanie.

Urocza kolorowa mapa doskonale pokazuje jakim szlakiem można pójść aby zobaczyć najważniejsze punkty. Oczywiście dróg jest o wiele więcej i zawsze warto pójść każdą z nich.
Wielu gości jednak decyduje się na krótszy wariant. Po kawie poszliśmy jedną z tych dróg, które leżą najbliżej wody.
Las piękny i gęsty, wspaniała rzeźba terenu, świetnie wykonane szlaki spacerowe.
A mimo to zachowano tutaj dziki wygląd. Czuło się pierwotność tej natury.

Trafiliśmy tu na wielodzietną rodzinę. Gromadka dzieciaków brodziła po wodzie, a hałas jaki wszyscy razem robili, był karygodny. Nie jestem też pewna, czy aby można tutaj brodzić, kąpać się, cokolwiek, to jednak ma być teren gdzie człowiek jest tylko gościem, a może i nawet intruzem...

Przepiękny obszar, który daje wyciszenie i odpoczynek, o ile współ-turyści na to pozwalają...
Zaznaczam, że dla rodzinnych batalionów z wózkami tu nie ma miejsca.

Grzegorz

Piekne miejsce, zrobiliśmy sobie tam przystanek na wspaniały 1,5 godzinny spacer.